Ben Rumeysa yedi yaşındayım. Birinci sınıfa gidiyorum. Gelecekte Dünya’nın tertemiz bir yer olmasını çok isterdim. Annemden izin alarak dışarı çıkıp annemin benim yanımda olmasına gerek kalmadan oynamak isterdim. Çünkü ben oyun oynamayı ve hayvanlarla vakit geçirmeyi çok severim. Özellikle de kedilerle. Onlara evde bakmak zor olduğu için sadece bahçede sevebiliyorum. Eğer bahçeli bir oyun alanım olsaydı bahçemde kediler, tavşanlar ve yaramaz olmayan köpekler beslemek isterdim. Bahçemde ve tüm çocuk parklarında rengarenk çiçekler olmasını isterdim. Ben çiçekleri çok severim. Çiçeklere doya doya bakardım. Sonra onların resmini çizerdim. Çizdiğim resimleri hediye ederdim. Çiçekleri koparmazdım çünkü onlarda nefes alıyormuş, canlıymış.
Odamın balkonunda bir kuş evi olmasını isterdim. Kuşlar benden korkup kaçmazdı. Onlarla konuşurdum oyunlar oynardık. Çok güzel olurdu. Balkonumda annem, babam, dedem, ninem, kuşlarım birlikte oturup sohbet ederdik.
Dünyanın çeşitli yerlerine gidip doğayı gözlemlemek ve resmini çizmek isterdim. Dünyadaki bütün çocukların daha mutlu ve aileleri ile beraber daha iyi vakit geçirmelerine yardımcı olmak isterdim. Herkesin birbirine yardımcı olduğu ve herkesin iyi bir insan olduğu bir gelecek hayal olurdu. Balkonumda annem, babam, dedem, ninem, kuşlarım birlikte oturup sohbet ederdik.
Dünyanın çeşitli yerlerine gidip doğayı gözlemlemek ve resmini çizmek isterdim. Dünyadaki bütün çocukların daha mutlu ve aileleri ile beraber daha iyi vakit geçirmelerine yardımcı olmak isterdim. Herkesin birbirine yardımcı olduğu ve herkesin iyi bir insan olduğu bir gelecek hayal olurdu. Balkonumda annem, babam, dedem, ninem, kuşlarım birlikte oturup sohbet ederdik.
Dünyanın çeşitli yerlerine gidip doğayı gözlemlemek ve resmini çizmek isterdim. Dünyadaki bütün çocukların daha mutlu ve aileleri ile beraber daha iyi vakit geçirmelerine yardımcı olmak isterdim. Herkesin birbirine yardımcı olduğu ve herkesin iyi bir insan olduğu bir gelecek hayal ediyorum.
Rumeysa BİÇEN
1-A SINIFI
